Mamo, kocham Cię (10+)

Myślę, że ten film zapamiętam do końca życia. Jest o relacji 12-letniego chłopca z mamą, o powstającym między nimi dystansie i samotności, która zaczyna się od niewinnego ukrywania przez chłopaka złych wiadomości ze szkoły.

Janis Nords – reżyser – znalazł sposób jak opowiedzieć tę historię delikatnie, prawdziwie i jednocześnie przystępnie. Moja identyfikacja i empatia jako widza jest zarówno przy chłopcu, jak i jego mamie. Czujemy jak się od siebie oddalają, a jednocześnie jak bardzo siebie potrzebują. A wszystko nakręcone w wyjątkowej artystycznie formie, za co otrzymał nagrodę na Berlinale. Myślę, że to ważny film zarówno dla rodziców, jak i dorastających dzieci.

Ella Bella Bingo (4+)

Nie byłbym sobą, gdyby w moim zestawieniu nie znalazł się film dla przedszkolaków. O „Elli Belli Bingo” usłyszałem po raz pierwszy 6 lat temu, kiedy na naszych warsztatach gościł Frank Mosvold – reżyser i producent filmu. Zastanawiał się wtedy jak przełożyć uwielbianą przez Norwegów serialową postać Elli na pełnometrażową formę. Powstał film zachowujący ducha serialu – świadomie dedykowany dzieciom w wieku 4-7 lat, atrakcyjnie opowiedziany, a jednocześnie skoncentrowany wokół małych, wielkich spraw, które szczególnie dotyczą dzieci w tym wieku (chociaż tak naprawdę ludzi w każdym wieku). Przypuszczam, że każdy z nas i naszych dzieci zetknęło się ze „zdradą” przyjaciela, kiedy nagle przestał być tylko dla nas, kiedy nasze ego stanęło przed wyzwaniem zaakceptowania, że nie jesteśmy jedyni. Cytując Franka – może przyjaźń jest od tego, żeby się dzielić, a nie przywłaszczać?

Tarapaty 2 (9+)

„Tarapaty 2” nieodparcie kojarzą mi się z oddechem lata, wodą i przygodami. Choć trudno mi o spojrzenie z dystansu – miałem okazję przyglądać się procesowi, kiedy rodziły się przygody Julki i Olka – to życzyłbym sobie i nam więcej tak dobrze opowiedzianych, polskich filmów dla młodych widzów. „Tarapaty” ujmują lekkością, świetnymi zdjęciami i bardzo przekonywującymi bohaterami, a zwłaszcza bohaterkami – bo do Julki i Olka w drugiej części dołącza Fela. Tarapaty, choć bardzo współcześnie opowiedziane, mają dla mnie również taką przyjemną nutę kina Stanisława Jędryki – zagadek i podwórkowej, analogowej przygody. To olbrzymia przyjemność móc po raz pierwszy w historii gościć w konkursie Kina Dzieci polski tytuł!

Bori (9+)

Uwielbiam w kinie ten moment, kiedy spotykam takiego bohatera lub bohaterkę, która wciąga mnie na tyle, że zapominam o świecie. To czy film jest długi, czy krótki, czy jest mi wygodnie, czy bohater siedzi i patrzy, czy pędzi i walczy – to wszystko przestaje mieć znaczenie. Taka jest tytułowa Bori – wciąga w swój świat, w swoje niepokoje i radości, przedstawia swoją niesłyszącą rodzinę i niby nic się tam na ekranie nie dzieje, a jednak ileż się dzieje! Szczególnie mnie ujmuje z jaką uważnością ten film pochyla się nad niełatwymi do nazwania trudnościami Bori, jak pokazuje zmieniające się relacje w rodzinie – od bliskości, przez dystans po bliskość. Plus przez pół filmu miałem straszną ochotę na koreańskie black bean noodle, którym zajada się dziewczynka z bratem.

Kiedyś lubiłam morze (11+)

Praktycznie całe swoje życie zawodowe poświęciłem jakiejś formie edukacji poprzez film. Jakbym miał wymienić to jedno najważniejsze „coś”, co mnie motywuje, byłaby to empatia, poznanie innego, wejście w skórę kogoś, kto wydaje nam się obcy. Filmy potrafią to robić genialnie. „Kiedyś lubiłam morze” to dokument o dzieciach w ośrodku dla uchodźców – tych zawieszonych, jeszcze bez pozwolenia na pobyt, ale też bez decyzji o deportacji. Historie dzieci, takich jak Yalda, Hassan, czy Fatima są do bólu prawdziwe. Poprzez ten pięknie i refleksyjnie sfotografowany film możemy poznać kawałek szalenie ważnej prawdy o otaczającej nas rzeczywistości. Film smutny, ale też jakoś optymistyczny – pokazujący, że w zasadzie dzieciństwo w jakimś wycinku jest uniwersalne, że dzieci potrafią wytworzyć wokół siebie swój pozytywny dziecięcy świat bez względu na okoliczności.

7. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Kino Dzieci odbędzie się w dn. 26.09-4.10.2020. Zapraszamy naszych widzów na seanse w Warszawie, Wrocławiu, Poznaniu i 17 innych miastach. Po raz pierwszy Kino Dzieci odbędzie się w formule hybrydowej – poza pokazami na salach kinowych większość filmów dostępna będzie także online.