Maciej Jakubczyk, dyrektor Festiwalu Filmowego Kino Dzieci, poleca swoje ulubione filmy nadchodzącej edycji. Zobaczcie czego nie przegapić na 5. FF Kino Dzieci!

Pettson i Findus – Najlepsza Gwiazdka – bardzo lubię ten film za jego ciepło, urok i łagodność. Pettsona i jego kota Findusa niektórzy znają pewnie z książek – w filmie bohaterowie mierzą się z… Gwiazdką. Każdy by chciał, żeby to był czas wyjątkowy. Lista zadań do wykonania podczas przygotowań jest długa. Może czasem za długa. Znamy to? 😉 (Konkurs główny, rekomendowany dla dzieci w wieku 4-6 lat)

Kacper i Emma – najlepsi przyjaciele – to mój osobisty klasyk. Kino dla najmłodszych dzieci w najlepszym wydaniu. Z pozoru trudne – bo pełen metraż dla przedszkolaków, bo kino aktorskie. Ale geniusz Arne Lindtner Neasa polega na tym, że doskonale potrafił wyczuć swoich widzów – nie infantylizując opowiedzieć ważną i wciągającą ich historię. Namawiam, rodzice, spróbujcie wybrać się do kina nawet z 3 latkami (Mam 5 lat – urodziny Kina Dzieci, rekomendowany dla dzieci w wieku 4-6 lat).

Jazzoo – Party – doskonała, jazzowa muzyka, która towarzyszy podróży małego ptaszka przez różne kontynenty. Prosta, ale niebanalna animacja. No i zwierzaki, które spotyka ptaszek – szalony hipopotam, zagubiony niedźwiedź polarny, czy wścibska mucha. A wszystko impresyjnie, bez dialogów połączone w całość. To film inny niż wszystkie (Krótkie historie, rekomendowany dla dzieci w wieku 4-6 lat).

Mirai – to wyjątkowa przyjemność pokazać publiczności film prosto po Cannes, gdzie zdobył świetne recenzje. Mirai to tytuł bardzo bliski temu, co mnie w Kinie Dzieci najbardziej interesuje – małe, ale szalenie ważne sprawy pokazane w niezwykły sposób. Tutaj kilkuletniego Kuna dotyka koniec świata – do rodziny dołącza jego młodsza siostra Mirai. Kun nie może się pogodzić ze zmianą ról. Dopiero spotkanie Mirai z przyszłości pozwala mu na oswojenie nowej rzeczywistości. A wszystko w bardzo ciekawej stylistyce japońskich animacji (Konkurs główny, rekomendowany dla dzieci w wieku 6-9 lat).

Kapitan Morten i Królowa Pająków – „I am a captain and this is a ship!” woła 10-letni Morten. Po obejrzeniu filmu po raz pierwszy to zdanie zostało ze mną na długo. Nakręcony w niesamowitej wizualnie technice animacji lalkowej film o chłopcu, który chciałby zostać marynarzem, jak jego tata, ale chwilowo żyje na lądzie ze swoją niezbyt przyjemną opiekunką, która w każdej dziedzinie podcina mu skrzydła. Poruszyła mnie w tym filmie zarówno morska przygoda jak i determinacja chłopca w poszukiwaniu swojej wewnętrznej siły (Konkurs główny, rekomendowany dla dzieci w wieku 6-9 lat).

Villads – lekki, dowcipny, życiowy. Te trzy przymiotniki przychodzą mi do głowy, kiedy myślę o Villadsie. Ach, jeszcze nagrodzony ogólnopolską nagrodą publiczności Kina Dzieci 2017! Villads idzie po raz pierwszy do szkoły, ale jego potrzeba ruchu i ekspresji, wyobraźnia i niepokorność średnio przystają do konwencjonalnie rozumianego systemu edukacji. Znamy to. Niby proste, ale jak opowiedziane i zagrane! (Panorama, rekomendowany dla dzieci w wieku 6-9 lat)

Jestem Wiliam – z trudem wchodzę w kino w konwencji, a Jestem William łączy w sobie konwencję kina gangsterskiego domieszką absurdu. Do tego nieco ważnych tematów społecznych – brzmiało jak przepis na zakalec. Nic podobnego – Jestem William mnie wciągnął, rozśmieszył i poruszył. A właściwie doprowadził do łez, ale nie smutku tylko dumy z chłopaka, który przezwycięża bagaż gigantycznego pecha i życiowych trudności (Konkurs główny, rekomendowany dla dzieci w wieku 9-12 lat).

Blanka – “Mam tę moc!” – tak, Blanka ma tę moc, ale żyje w Manili, stolicy Filipin. Z jednej strony jest rezolutną cwaniarą, z drugiej szuka bliskości. Polecam ten film z powodu jego magnetycznej bohaterki, która pokazuje nam życie w jego podstawowym wymiarze – bez materialnych wygód, z trudnymi regułami ulicy, z poszukiwaniem ciepła i kontaktu z drugim człowiekiem (Panorama, rekomendowany dla dzieci w wieku 9-12 lat).

Łowcy czarownic – lubię robić to co robię, ponieważ kino ma moc oswajania dzieci z nieznanym oraz pogłębiania ich empatii. Jovan jest chłopakiem z porażeniem mózgowym – wraz z Milicą wybierają się na misję. Dzieciaki na ekranie przeżywają swoje przygody, a widzowie krok po kroku wchodzą w świat Jovana, oswajają i zaprzyjaźniają się z nim. A sama postać chłopca jest brawurowo zagrana przez Michajlę Milavica, który będzie gościem festiwalu (Konkurs główny, rekomendowany dla dzieci w wieku 9-12 lat).

Wallay – 10 letni Ady musi porzucić swoje podwórkowe królestwo popisywania się i gadżetów na francuskich przedmieściach. Jego ojciec chce, żeby nauczył się czegoś „o życiu” i wysyła go do rodziny w Burkina Faso, gdzie życie jest dużo prostsze oraz oparte na tradycji i szacunku. Bardzo cenię ten film za ciekawe i przejmujące pokazanie powrotu człowieka do samego siebie i podstawowych wartości (Konkurs filmowych odkryć, rekomendowany dla dzieci w wieku 9-12 lat).